Kocha, Lubi, Zdradza [Antonina Dębogórska]

„Jak się dowiem, że mnie zdradzasz, to masz przerąbane!”. Według Esther Perel większość par na tym kończy rozmowę o zdradzie. Perel to wybitna psychoterapeutka par, znawczyni tematu zdrady, na który poświęciła ponad trzysta osiemdziesiąt stron swojej książki „Kocha, Lubi, Zdradza. Nowe spojrzenie na problem wierności i niewierności w związku”.

Autorka zauważa, że dyskusja wokół tematu zdrady jest trudna. Trudno przebić się przez intensywne emocje. Zdrada podważa nasze poczucie wyjątkowości. Często burzy bezpieczną bazę, jaką zbudowaliśmy z naszych własnych przekonań i iluzji. Ponadto trudno podać jej bezpośrednie przyczyny.

Wcale nie jest tak, że zdradzają wyłącznie osoby w nieszczęśliwych związkach. Ponadto czasem sami jesteśmy na tyle szczęśliwi w swoim związku, że umyka nam „nieszczęśliwość” partnera. Czasem zdradzamy, bo nie lubimy partnera, a czasem bo za bardzo lubimy. Zostajemy zdradzeni, bo w związku było za dużo tego, albo tego samego za mało.

Prawdziwy, głęboki powód, dla którego doszło do romansu, może być tak enigmatyczny, że dopiero w gabinecie u psychoterapeuty okaże się, co tak właściwie się stało i dlaczego. Esther Perel przygląda się zdradzie z wielu perspektyw. Przytacza fascynujące historie swoich klientów. Rozbiera zdradę na czynniki pierwsze. Wskazuje jej komponenty: tajność, seksualny podtekst i zaangażowanie emocjonalne. Który z nich najbardziej boli? Który z nich decyduje, że zdrada jest zdradą?

Autorka wyraża nadzieje na to, że jej książka zainspiruje pary do tego typu rozmów. Pisze: „Romanse mogą nas wiele nauczyć o związkach: czego od nich oczekujemy, czego – jak nam się wydaje – pragniemy, do czego rościmy sobie prawa. Otwierają jedyne w swoim rodzaju okno na świat naszych osobistych i kulturowych przekonań o miłości, żądzy i zobowiązaniu.

Przyglądając się potajemnej miłości z innego punktu widzenia, mam nadzieję zachęcić was, czytelników, do otwartej, uczciwej i skłaniającej do refleksji eksploracji współczesnych związków w najróżniejszych odsłonach. Chciałabym zachęcić do rozmowy z ukochaną osobą i poruszenia kwestii takich jak: wierność i lojalność, pożądanie i tęsknota, zazdrość i zaborczość, wyznawanie prawdy i wybaczanie. Zachęcam do kwestionowania poglądów, wypowiadania tego, co niewypowiadane, do odwagi w przezwyciężaniu seksualnej i emocjonalnej poprawności”.

Osiem lat temu, przeczytałam pierwszą książkę Esther Perel – „Inteligencję Erotyczną”.

Chwilę później poznałam autorkę na konferencji w Krakowie. Trudno mi opisać ogrom wrażenia, jaki wywarła na mnie jej praca, wtedy trochę bardziej smarkatej niż teraz studentce trzeciego roku psychologii. Jej podejście do psychoterapii par i seksualności nadały kierunek mojemu myśleniu, poszukiwaniom, mojej edukacji i karierze.

Sięgnijcie do moich tekstów w Lounge – dwa, pięć, czy dwadzieścia wstecz – w każdym z nich będzie zawarta myśl Perel. Albo cytat. Bez najmniejszej przesady mogę powiedzieć, że jej twórczość mnie ukształtowała. Choć nie spodziewałam się, że jej kolejna książka wywoła we mnie taką burzę.

Któregoś popołudnia mój chłopak udał się na drzemkę, a ja zasiadłam na leżaku z książką. Już na wstępie zaczęłam łapać się na wpatrzonych w dal refleksjach. Sąsiad na balkonie obok kłócił się z szefem, a ja przeżywałam zachód słońca w rozkminach. Gotowałam się.

To co łączy i dzieli mnie i mojego chłopaka, jest dla mnie niewyczerpanym źródłem całego repertuaru emocji i przemyśleń. Ta miłość przez lata rodziła pytanie na każdą moją odpowiedź. Potwierdzała i zaprzeczała moim teoriom. Myślę teraz o nas jako o potencjalnych zdrajcach. Czy to nas kiedyś spotka? Zdradzę go? A on mnie? A co to w ogóle dla nas znaczy? A właśnie! Gdzie są nasze granice? Czy wkurzyłabym się gdyby zrobił to czy tamto? A tamto to już zdrada? Wstałam. Maszeruję do sypialni. Śpi.

Ej! Kochanie! ŚPISZ??? – że niby pytam.
Trochę śpię, a co?
–    Chce zapytać co musiałabym zrobić, żebyś uznał, że cię zdradziłam. Gdzie się zaczyna dla ciebie zdrada? Gdzie jest granica?
–    Kochanie! Też mi brakuje tych twoich głębokich, związkowych rozkmin, ale dopiero się obudziłem, poza tym… Za chwilę zaczyna się mecz! – nagle odżył, podskoczył, pobiegł do kuchni i wsypując czipsy do miski krzyknął „Pogadamy po mundialu!”.
Po czym wychylił głowę zza lodówki, stanął, otworzył butelkę piwa, badawczo zmierzył mnie wzrokiem i wycedził:
–    Jak się dowiem, że mnie zdradzasz, to masz przerąbane!